1882-1935
Urodził się 23 lipca 1882 r. w Wilczkowicach, powiat olkuski, syn Icka. Po 1900 r. pracował w Fabryce Kotłów Parowych Wilhelma Fitznera i Konrada Gampera w Sosnowcu (ob. SHI FW ENERGIA FAKOP Sp. z o.o.) jako robotnik.
W 1901 r. wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Podczas rewolucji 1905 r. prowadził aktywną działalność na terenie Zagłębia Dąbrowskiego, będąc członkiem OKR PPS w Sosnowcu. W 1907 r. w związku z zabójstwem prowokatora został aresztowany; przez półtora roku przebywał w więzieniach śledczych w Piotrkowie, Łodzi i Sieradzu, po czym zesłano go na trzy lata na Syberię do guberni jenisejskiej. Po powrocie z zesłania pracował kolejno w kopalni „Hrabia Renard” (późniejsza KWK „Sosnowiec”), „Modrzejów” (późniejsza KWK „Niwka-Modrzejów”) i „Wiktor” (późniejsza KWK „Milowice”) w Milowicach jako majster.
W 1915 r. został powołany przez niemieckie władze okupacyjne do Rady Miejskiej w Sosnowcu jako przedstawiciel robotników. W 1918 r. brał czynny udział w rozbrajaniu wojsk niemieckich. Do grudnia 1918 r. był członkiem PPS-Lewicy. W tym samym roku robotnicy kopalni „Wiktor” wybrali go delegatem do Rad Delegatów Robotniczych w Sosnowcu. Od 1919 r. należał do PPS. W latach 1919-1927 był radnym w Radzie Miejskiej Sosnowca, a w latach 1928-1930 pełnił funkcję wiceprezesa Rady. W 1933 r. jako były zesłaniec otrzymał zaopatrzenie emerytalne.
Zmarł 26 stycznia 1935 r. w Sosnowcu. Odznaczony pośmiertnie w 1937 r. Krzyżem Niepodległości.
Źródło: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego, Tom 1, Warszawa 1978
