1883 - 1951
Urodził się 11 stycznia w Suchedniowie, w rodzinie robotniczej, syn Wojciecha. We wczesnym dzieciństwie przeniósł się wraz z rodzicami do Sosnowca, gdzie ojciec otrzymał pracę w kopalni „Hr. Renard” (późniejszej „Sosnowiec”). Po ukończeniu 4 – oddziałowej szkoły kopalnianej zaczął pracować jako goniec w kopalni. Od 1903 był praktykantem w warsztacie mechanicznym, a później ślusarzem. W 1905 wstąpił do PPS; zajmował się początkowo kolportażem nielegalnych wydawnictw. Od 1906 działał w OB. PPS (po rozłamie w listopadzie 1906 w OB. PPS – Frakcji Rewolucyjnej) w dzielnicy Niwka jako zastępca instruktora. Brał udział w krwawej środzie (15 sierpnia 1906) i w tropieniu zdrajcy M. Sankowskiego. W 1908 ukończył szkołę bojowców we Lwowie. W lipcu tego roku został aresztowany i oskarżony o udział w zabójstwie szpiega T. Szymańskiego. Po rocznym pobycie w więzieniu piotrkowskim wysłano go do guberni grodzieńskiej na czas trwania w Królestwie Polskim stanu wojennego i wzmocnionej ochrony.
Z zesłania wrócił w połowie 1910. Przez pewien czas ukrywał się w Kieleckiem, po czym powrócił do Sosnowca i wznowił działalność w PPS – Fr. Rew. Aresztowany w 1912, przez prawie 2 lata więziony był bez wyroku w Sosnowcu i Piotrkowie. Podczas I wojny światowej zajmował się werbunkiem do Legionów Polskich. W 1915 został krótko aresztowany przez Niemców. W okresie międzywojennym pozostawał w kontakcie z PPS. Od 1928 należał do Stowarzyszenia byłych Więźniów Politycznych w Sosnowcu.
W okresie okupacji hitlerowskiej wyjechał nielegalnie do Generalnego Gubernatorstwa, ukrywał się w Kieleciem wraz z synem Romanem, który uczestniczył w akcjach partyzanckich Batalionów Chłopskich. Po wyzwoleniu powrócił do Sosnowca. Ze względu na stan zdrowia nie podjął działalności politycznej, należał jedynie do ZBoWiD. Zmarł 1 marca 1951 w Sosnowcu. W 1932 odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami.
Źródło:
Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Tom 1, Warszawa 1978
