1877 – 1961
Konstanty Tołwiński urodził się w Krepkowie koło Witebska. W 1894 r. ukończył dwuletnią szkołę rzemieślniczą w Warszawie i odbył roczną praktykę w kopalni węgla kamiennego „Mortimer” w Zagórzu na terenie obecnego Sosnowca. Uczył się w szkole sztygarów w Dąbrowie Górniczej w latach 1895-1899. Aresztowany przez władze carskie za udział w ruchach robotniczych przebywał w więzieniach w Piotrkowie, Warszawie i Kaliszu, a następnie trzy lata na zesłaniu w Archangielsku, gdzie poznał Adama Piwowara.
W 1904 r. wstąpił na Uniwersytet w Zurychu, w Szwajcarii i studiował geologię pod kierunkiem prof. Alberta Heima. W 1910 r. uzyskał doktorat na podstawie pracy „Die Grauen Hömer”.
W latach 1911-1912 prowadził badania geologiczne na Sumatrze ale ze względów zdrowotnych w 1912 r. wrócił do Europy.
W 1914 r., po wybuchu wojny światowej, zgłosił się do Legionów Polskich. W 1916 r. przeniósł się do Borysławia i rozpoczął badania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. W 1919 r. objął kierownictwo Stacji Geologicznej w Borysławiu, późniejszego Karpackiego Instytutu Geologiczno-Naftowego, którym kierował do 1939 r. W 1945 r. został zatrudniony jako doradca Centralnego Zarządu Przemysłu Naftowego oraz Zarządu Przedsiębiorstw Geologicznych i Przedsiębiorstwa Poszukiwania Naftowe w Krakowie. W 1958 r. otrzymał od tytuł profesora zwyczajnego. Zmarł 16 maja 1961 roku w Krakowie.
