Jadwiga Maciejewska urodziła się 6 października 1889 r. w Ząbkowicach, jako córka Juliana i Tekli z Mazurkiewiczów. Ojciec Julian Lubecki pracował jako zwrotniczy na stacji kolejowej w Ząbkowicach, zaś matka prowadziła gospodarstwo domowe. Jadwiga wraz z rodzicami oraz starszą siostrą Marią i młodszym bratem Stanisławem mieszkała w Ząbkowicach (ob. dzielnica Dąbrowy Górniczej), przy ul. Bielowizna 68. Dom rodzinny usytuowany był w lesie, nad rzeką Trzebyczką. Położenie to miało szczególne znaczenie jeśli chodzi o działalność konspiracyjną, w jaką zaangażowała się rodzina Lubeckich w latach 1905-1908. W domu tym od 1905 r. odbywały się zebrania Koła kolejarzy PPS, a także posiedzenia Komitetu Okręgowego PPS. Działacze zagłębiowscy spotykali się tam z członkami Komitetu Centralnego np. z Tomaszem Arciszewskim, Michałem Sulkiewiczem, Zenonem Klempińskim i z innymi. Od połowy 1907 r. zainstalował się tam sztab OB. PPS, który organizował zebrania do roku 1908. Ich uczestników Jadwiga Lubecka znała głównie z pseudonimów. Byli to m.in.: „Kuba” (Jakub Dąbski), „Marcin”, „Zenon”, „Filip”, „Leon”, „Berta” (Maria Ciechońska) i wiele innych.
Zarówno Jadwiga jak i jej siostra Maria oraz ich ojciec Julian, należeli do Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej. W rodzinnym domu Jadwigi odbywały się tajne narady bojowców, na których opracowywano plany tzw. akcji ekspriopracyjnych. Uczestnicy tych akcji wykorzystywali to miejsce jako czasowe schronienie. Tam także ukrywano zdobyte przez bojowców pieniądze, które następnie Jadwiga przewoziła do Warszawy. Przechowywano tam m.in. 14 tysięcy rubli zdobytych podczas napadu na pociąg w Sławkowie w październiku 1907 r. Ponadto siostry Lubeckie ukrywały tam wydawnictwa PPS oraz broń i amunicję.
W zaświadczeniu spisanym przez Jakuba Dąbskiego (ps. Kuba), datowanym na 12 lipca 1956 r., możemy przeczytać, że w oddzielnym domku, przylegającym do posesji rodziców Jadwigi, w latach 1907-1908 funkcjonowała tajna drukarnia, w której drukowano odezwy i ulotki oraz czasopismo „Robotnik”. W drukarni tej oprócz zecera, pracowały obie siostry Lubeckie. Jadwiga zajmowała się także kolportażem tych wydawnictw.
Konspiracyjna działalność Jadwigi Lubeckiej i jej rodziny została jednak namierzona przez policję, na skutek zdrady byłego instruktora OB. PPS, Edmunda Tarantowicza (ps. Albin). Rodzina została aresztowana 22 kwietnia 1908 r. Osadzono ich początkowo w więzieniu będzińskim, a na śledztwo zostali przewiezieni do Sosnowca. Po miesiącu Jadwiga i jej siostra Maria zostały przewiezione do Łodzi, następnie do Sieradza i do Piotrkowa Trybunalskiego. W efekcie przeprowadzonego śledztwa, Maria wzięła całą winę na siebie, przypisując tylko sobie całą działalność, dzięki czemu pod koniec 1909 r. zwolniono z aresztu Jadwigę i jej brata Stanisława jako małoletnich. Rok później uwolniono także ich rodziców.
W 1911 r. Jadwiga zawarła związek małżeński z Władysławem Maciejewskim (1876-1956), z którym miała troje dzieci: syna Mirona (1914-1991), syna Wiesława (1921-1942) oraz córkę Barbarę (1922-1991). W 1914 r. Jadwiga z synem przyjechali na wakacje do Ząbkowic. Wybuchła I wojna światowa i do 1918 r. byli rozdzieleni z mężem i ojcem Władysławem. Po owdowieniu w 1956 r., Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej przyznało jej rentę polityczną.
Drewniany dom rodzinny Jadwigi istniał jeszcze w 1969 r. Wcześniej, dzięki jej staraniom i uzasadnieniu, że jest to zabytek historyczny, został wyremontowany ze środków miejskich (w latach 1962-1975 Ząbkowice było samodzielnym miastem), ale wbrew temu co jej obiecywano, próbowano obciążyć ją kosztami remontu. Obecnie dom ten nie istnieje.
Jadwiga Maciejewska zmarła 25 stycznia 1970 r.
Muzeum Miejskie „Sztygarka” w Dąbrowie Górniczej serdecznie dziękuje rodzinie Maciejewskich za udostępnienie materiałów archiwalnych.
