10 września 1917 r. Adam Piwowar został wybrany pierwszym Prezydentem Dąbrowy Górniczej. Urodził się on 29 października 1874 r. w Dąbrowie Górniczej, skończył najpierw Gimnazjum w Miechowie a następnie dąbrowską “Sztygarkę”. Po zakończeniu nauki w Dąbrowie wyjechał na studia geologiczne do Szwajcarii. Tam włączył się w działalność niepodległościową prowadzoną przez PPS pod pseudonimem „Jan Krzemień”. Tuż po przyjeździe ze studiów został w kwietniu 1903 r. aresztowany i uwięziony, by w czerwcu 1904 r.  zostać skazanym na 3 lata zesłania do Guberni archangielskiej.

Tam dzięki wstawiennictwu swojego szwajcarskiego profesora otrzymał pracę w Muzeum Polarnym a następnie zgodę na przeprowadzenie wyprawy naukowej na Nową Ziemię, na której dokonał licznych odkryć naukowych. Na zesłaniu poznał, a następnie poślubił Halinę Czechowską, również działaczkę Polskiej Partii Socjalistycznej.

W 1905 r. małżeństwo wróciło do Dąbrowy, gdzie Piwowar zaangażował się w działalność naukowo-kulturalną (m.in. był inspiratorem powstania w Dąbrowie Muzeum Krajoznawczego im. Z. Glogera) oraz niepodległościową. W 1912 r. wstąpił do „Strzelca” a od 1914 r. aktywnie działał podczas organizacji na terenie Dąbrowy Legionów Polskich. Następnie był przedstawicielem różnych organów polskich struktur administracyjnych powstających na okupowanych przez państwa centralne terenach.

18 sierpnia 1916 r. Dąbrowa otrzymała prawa miejskie, a jej pierwszym burmistrzem został Edward Kosiński. Na skutek wprowadzenia na terenach okupowanych samorządu powiatowego, pojawia się w Dąbrowie urząd prezydenta i w ten sposób pierwszym prezydentem miasta został Adam Piwowar. Pełnił tą funkcję przez dwie kadencję do 1923 r., by przez szereg kolejnych lat dalej pracować dla Dąbrowy jako Przewodniczący Rady Miejskiej. Doprowadził do reaktywacji w 1919 r. dąbrowskiej “Sztygarki”, w której do końca życia pracował jako wykładowca. Był aktywnym uczestnikiem życia społecznego miasta o którym nie mówił inaczej jak “Kochana, zadymiona Dąbrowa”. Zmarł 1 lutego 1939 r.